Verschil tussen interne en externe fragmentatie
Share
De grootste verschil tussen interne en externe fragmentatie is dat, bij interne fragmentatie is het geheugenblok dat aan een proces is toegewezen groot, zodat de resterende delen niet voor een ander proces kunnen worden gebruikt. Maar bij externe fragmentatie is de totale geheugenruimte voldoende om in een proces te verblijven. Het is echter niet aangrenzend, dus de ruimte is ongebruikt.
Fragmentatie is het proces dat een vrije geheugenruimte verdeelt in kleinere secties. Het kan optreden als gevolg van problemen bij het toewijzen van geheugenblokken aan een proces, omdat deze kleiner zijn dan de vereiste. Dit probleem kan geheugenverspilling veroorzaken, omdat de geheugenblokken ongebruikt blijven. Er zijn twee soorten fragmentatie genaamd interne en externe fragmentatie.
Key Areas Covered
1. Wat is Fragmentatie
- Definitie, functionaliteit
2. Wat is interne fragmentatie
- Definitie, functionaliteit
3. Wat is externe fragmentatie
- Definitie, functionaliteit
4. Verschil tussen interne en externe fragmentatie
- Vergelijking van belangrijke verschillen
Sleutelbegrippen
Interne fragmentatie, externe fragmentatie, fragmentatie, besturingssysteem
Wat is Fragmentatie
Wanneer een proces wordt geladen en uit het geheugen wordt verwijderd, wordt die vrije ruimte opgedeeld in kleine stukjes. Deze geheugenblokken zijn klein van formaat en het is niet mogelijk om ze toe te wijzen voor hetzelfde proces of een ander proces. Daarom blijven die geheugenblokken ongebruikt. Dit probleem wordt fragmentatie genoemd.
Neem bijvoorbeeld aan dat er een proces (p1) in het hoofdgeheugen is. Het vergt 4 MB ruimte. Vervolgens wordt het uit het hoofdgeheugen verwijderd en opgeslagen in het secundaire geheugen. Die initiële geheugenruimte die toebehoorde aan p1 is nu een vrije ruimte. Die ruimte is verdeeld in kleinere secties zoals 2MB en 2MB. Als het proces p1 moet worden toegewezen aan het hoofdgeheugen, kan het die eerdere ruimte niet gebruiken omdat het al verdeeld is. Dus, die geheugenruimte blijft ongebruikt.
Wat is interne fragmentatie
Bij interne fragmentatie is het geheugenblok dat aan een proces is toegewezen groter dan het vereiste. Daarom blijven sommige delen van het geheugen ongebruikt. Die ruimte kan niet voor een ander proces worden gebruikt. Neem aan dat er een proces p1 is dat 3MB is. Er is 4 MB toegewezen voor dat proces in het hoofdgeheugen. Het is niet mogelijk om de resterende 1 MB te gebruiken voor een ander proces. Deze 1 MB wordt verspild. Deze verspilling wordt interne fragmentatie genoemd.
Figuur 1: interne fragmentatie
Wat is externe fragmentatie
Als de totale geheugenruimte voldoende is om in een proces te verblijven, maar het is niet continu, dan is het nog steeds niet mogelijk om die ruimte voor een proces te gebruiken. Dit type fragmentatie wordt externe fragmentatie genoemd. Stel dat het proces 4 MB is. Er zijn 2 MB, 1 MB en 1 MB spaties in het geheugen. Het totale geheugen is voldoende om in het proces te verblijven. Maar die ruimtes zijn niet aangrenzend omdat ze zich op verschillende locaties bevinden. Daarom blijft de ruimte ongebruikt. Dit is externe fragmentatie.
Verdichting of shuffle-geheugen is een oplossing voor externe fragmentatie. Het plaatst alle vrije geheugen samen in één groot blok.
Figuur 2: Verdichting
Volgens het bovenstaande diagram is er een vrije ruimte na p1 en p2. Er is een spatie na p3, p4 en p5. Daarom zijn alle processen verdicht opzij. Nu is er een continue vrije ruimte. Het is mogelijk om die vrije ruimte toe te wijzen aan een ander proces. Alle vrije ruimtes zijn beschikbaar op één locatie.
Verschil tussen interne en externe fragmentatie
Definitie
Interne fragmentatie is een vorm van fragmentatie die ontstaat wanneer er gedeelten van het geheugen overblijven vanwege het toewijzen van grote geheugenblokken voor een proces dan vereist. Externe fragmentatie is een vorm van fragmentatie die ontstaat wanneer er voldoende geheugen beschikbaar is om aan het proces toe te wijzen, maar dat het beschikbare geheugen niet aaneengesloten is.
functionaliteit
Bij interne fragmentatie is het geheugenblok dat is toegewezen aan een proces groot. Daarom blijft het resterende deel ongebruikt omdat het niet kan worden toegewezen aan een ander proces. Bij externe fragmentatie is geheugenruimte voldoende om een proces te houden, maar het is niet aangrenzend. Daarom kan die ruimte niet worden gebruikt voor toewijzing.
Oplossing
De oplossing voor interne fragmentatie is om partities toe te wijzen die groot genoeg zijn voor de processen. Verdichtings- of shuffle-geheugen is de oplossing om externe fragmentatie te overwinnen.
Conclusie
Bij interne fragmentatie is het geheugenblok dat aan een proces is toegewezen groot, zodat de resterende delen niet voor een ander proces kunnen worden gebruikt. Bij externe fragmentatie is de totale geheugenruimte voldoende om een proces te laten bestaan, maar het is niet aangrenzend, dus de ruimte ongebruikt. Dit is het belangrijkste verschil tussen interne en externe fragmentatie.
Referentie:
1. "Besturingssysteem Geheugenbeheer." Www.tutorialspoint.com, Tutorials Point, 8 januari 2018, hier beschikbaar.
