Verschil tussen p Alkaliteit en m Alkaliteit

Belangrijkste verschil - p Alkaliteit versus m Alkaliteit

De term alkaliteit verwijst naar de hoeveelheid van een waterige oplossing die vereist is om de zuurgraad veroorzaakt door een zuur te neutraliseren. Alhoewel alkaliteit gerelateerd is aan de basiciteit van een waterige oplossing zoals water, bloed, enz., Meet het de weerstand van de oplossing tegen de pH-veranderingen als gevolg van de aanwezigheid van een zuur. De belangrijkste ionen die bijdragen aan de alkaliteit van water zijn hydroxylionen (OH^-), Carbonate ionen (CO₃^2-) en Bicarbonate-ionen (HCO^3-). Alkaliteit wordt gecategoriseerd in drie groepen volgens het gegeven eindpunt wanneer een waterige basisoplossing wordt getitreerd met een zuur. Caustic Alkalinity, p Alkalinity, and m Alkalinity zijn deze categorieën. Dit artikel richt zich op het verschil tussen p alkaliteit en m alkaliteit. De namen p Alkaliteit en m Alkaliteit worden gegeven afhankelijk van de indicator die wordt gebruikt in het titratieproces. Het belangrijkste verschil tussen p Alkaliteit en m Alkaliteit is dat p Alkaliteit bepaalt de alkaliteit van alle Hydroxyl en de helft van het carbonaat terwijl m Alkaliteit bepaalt de alkaliteit van alle Hydroxyl, Carbonaat en Bicarbonaat. m Alkaliteit wordt beschouwd als de algemene of totale alkaliteit omdat carbonaatsoorten een belangrijke rol spelen in de totale alkaliteit van water.

INHOUD

1. Overzicht en belangrijkste verschil
2. Wat is p Alkaliteit
3. Wat is m Alkaliteit
4. Vergelijking zij aan zij - p Alkaliteit versus m Alkaliteit in tabelvorm
5. Samenvatting

Wat is p Alkaliteit?

De term p Alkalinity staat voor "Fenolftaleïne - Alkaliteit”. Het is de meting van Hydroxide (OH^-) en carbonaat-ion (CO₃^-2) bedrag. Het wordt bepaald door een watermonster te titreren met een zuur met een bekende concentratie in aanwezigheid van fenolftaleïne als indicator. Om te begrijpen wat er gebeurt in deze titratie, is het belangrijk om te weten over de dissociatie van koolzuur.

Figuur 01: Titratiecurve voor koolzuur met behulp van fenolftaleïne en thymolblauw als indicatoren.

De bovenstaande curve laat zien wat er gebeurt tijdens de titratie van koolzuur. Het is een diprotisch zuur en kan twee waterstofatomen verwijderen die protonen worden genoemd. Het bovenste deel van de curve geeft aan dat de hoeveelheid carbonaat en hydroxylion wordt gegeven in het pH-bereik van fenolftaleïne. Omdat het pH-bereik waarbij fenolftaleïne de kleurverandering geeft, 8,3 - 10,0 is, wordt de p Alkaliteit gemeten in dat pH-bereik. Hier wordt de volgende relatie gebruikt om de alkaliteit van dat specifieke monster gebruikt voor titratie te verklaren.

1 ml zuur = 1 meq / L alkaliteit

Wat is m Alkaliteit?

De totale meting van Hydroxide (OH^-), bicarbonaat (HCO₃^-) en carbonaat (CO₃^2-) Hoeveelheden ionen worden gegeven door m Alkaliteit. De letter m verwijst naar methylsinaasappel. Het is de indicator die wordt gebruikt om de totale alkaliteit te bepalen die wordt gegeven door de bovengenoemde hydroxide- en carbonaatspecies. Wanneer methylsinaasappel wordt toegevoegd, geeft het zijn kleurverandering alleen in het pH-bereik, dat is 3,1 - 4,4. Omdat alleen sporenconcentraties van andere zuren in water worden opgelost, behalve koolzuur, kan m Alkaliteit worden beschouwd als de totale alkaliteit omdat het de totale carbonaatalkaliteit geeft.

Wat is het verschil tussen p Alkaliteit en m Alkaliteit?

p Alkaliteit versus m Alkaliteit
p alkaliteit is de meting van de alkaliteit gegeven door hydroxide-ionen en de helft van de carbonaat-alkaliteit.	m alkaliteit is de meting van de alkaliteit gegeven door hydroxide-ionen en de totale carbonaat-alkaliteit.
Indicator
Fenolftaleïne-indicator wordt gebruikt om de p-alkaliteit te bepalen.	Methyl orange wordt gebruikt om m alkaliteit te bepalen.
pH-bereik
p alkaliteit wordt gemeten bij een pH van 8,3 - 10,0.	m alkaliteit wordt gemeten bij een pH-bereik van 3,1 - 4,4.
Carbonaat soorten
p alkaliteit bepaalt voornamelijk OH^- en HCO₃^-soorten.	m alkaliteit bepaalt OH^-, HCO₃^- en co₃^2- soorten.

Samenvatting - p Alkaliteit versus m Alkaliteit

Door de p alkaliteit en m alkaliteit te meten, kan men de hoeveelheid totale anorganische koolstof berekenen die in het monster is opgelost. Een aantal zuren is van nature opgelost in water maar in sporenconcentraties. Koolzuur wordt echter in hoge concentraties aangetroffen omdat CO₂ kan oplossen in water. Daarom is de totale alkaliteit van water vaak gelijk aan carbonaatalkaliteit. Het belangrijkste verschil tussen p Alkaliteit en m Alkaliteit is dat p Alkaliteit de meting is van de alkaliteit gegeven door hydroxide-ionen en de helft van de carbonaatalkaliteit terwijl m alkaliteit de meting is van de alkaliteit gegeven door hydroxide-ionen en de totale carbonaatalkaliteit.

Download PDF-versie van p Alkaliteit versus m Alkaliteit

U kunt de PDF-versie van dit artikel downloaden en gebruiken voor offline doeleinden, zoals per citaatnotitie. Download hier de PDF-versie. Verschil tussen p Alkaliteit en m Alkaliteit.

Referentie:

1. "Titratie van een zwak polyprotic zuur." Libre Text Chemistry. N.p., 6 januari 2016. Web. Beschikbaar Hier. 5 juni 2017.
2. "Hoe P- en M-alkaliteit te berekenen?" Dow Answer Center. N.p., 15 oktober 2014. Web. Beschikbaar Hier. 7 juni 2017.

Afbeelding met dank aan:

1. "Titcurve H2CO3" By Slower - Eigen werk (CC BY-SA 3.0) via Commons Wikimedia

Fysische chemie