Verschil tussen endocarditis en pericarditis

Endocarditis versus pericarditis

Het hart is een complex orgaan dat werkt als twee aan elkaar gepakte pompen. Het heeft vier kamers. Twee atria openen in twee ventrikels. De linkerkant is gescheiden van de rechterkant door inter-atriaal en inter-ventriculair septum. Het hart is bekleed met een dunne laag cellen en bindweefsel, het endocardium. Endocardium vormt de kleppen, cordea tendinea en de binnenste laag die in contact is met bloed. De spierlaag is ook bekend als het myocardium. De buitenste laag is het hartzakje. Het hartzakje heeft twee lagen. De laag die het hart bedekt, hechtte zich stevig aan het viscerale pericardium. De laag die de vezelige pericardiale zak bekleedt, is het pariëtale pericardium. Er is een potentiële ruimte die een kleine hoeveelheid vloeistof bevat om bewegingen van het hart te smeren. Ontsteking van deze componenten is anders en dit artikel schetst de fundamentele verschillen tussen endocarditis en pericarditis.

Endocarditis | klinische kenmerken, symptomen en tekenen, diagnose, prognose en behandelingsmethoden

Endocarditis is een ontsteking van de binnenste laag van het hart. Het kan te wijten zijn aan infecties (infectieuze endocarditis) en auto-immuniteit (Libmann Sacks endocarditis). Infectieuze endocarditis kan optreden na zwelling van de keel, huidinfecties en gebitsaandoeningen. Het risico is hoog als de patiënt reumatische koorts en klepaandoeningen heeft gehad. Het meest voorkomende organisme is lancefield groep A beta hemolytische streptococcus. Hemophillus, actinobacillus, cardiobacterium, eichinella en Kingella zijn de andere bekende veroorzakende bacteriën.

Endocarditis presenteert zich met lichte koorts, pijn op de borst en hartkloppingen. Bij onderzoek, koorts, bleekheid, vingerknuppels, splinterbloedingen, Janeway-laesies, Oslers-knopen en nieuw hartgeruis kunnen worden gedetecteerd. Bloedculturen moeten op drie plaatsen worden ingenomen, op drie verschillende tijdstippen bij drie pieken van koorts. ESR, CRP, FBC, echocardiogram, thoraxfoto en ECG zijn andere noodzakelijke onderzoeken. Duke's criteria zijn de diagnostische tool die momenteel wordt gebruikt om infectieuze endocarditis te diagnosticeren. Er zijn twee belangrijke criteria en vijf minder belangrijke criteria. Om infectieuze endocarditis te diagnosticeren, moet aan twee hoofdcriteria of aan één hoofd- en twee ondergeschikte criteria worden voldaan. Belangrijke criteria zijn een positieve bloedkweek (typische organismen in twee afzonderlijke bloedkweken, aanhoudend positieve bloedculturen) en significante klepafwijkingen (nieuw gevonden valvulaire regurgitatie, verkalking of vegetatie op de klepbladen). Minder belangrijke criteria zijn bloedculturen die niet onder de belangrijkste criteria vallen, kleplesies die niet onder de belangrijkste criteria vallen, koorts, immunologische symptomen en verhoogde ESR / CRP.

Complicaties van infectieuze endocarditis zijn septische embolisatie, hartfalen, aritmieën en septikemie. Antibiotica zijn de steunpilaar van de behandeling.

Pericarditis | klinische kenmerken, symptomen en tekenen, diagnose, prognose en behandelingsmethoden

Pericarditis is de ontsteking van de buitenste laag van het hart. Pericarditis kan te wijten zijn aan infecties, kwaadaardige infiltratie en hartfalen. Patiënt presenteert met continue centrale pijn op de borst, die wordt verlicht door naar voren te buigen. Er kan verhoogde jugulaire veneuze druk zijn, een laag pulsvolume, gedempte hartgeluiden. ECG kan zadelvormige ST-segmentverhogingen en R-golven met een lage amplitude weergeven. Echocardiogram kan vloeistofverzameling in de potentiële pericardiale ruimte laten zien.

Anti-inflammatoire geneesmiddelen, antibiotica en pericardiocentese zijn effectief, afhankelijk van de oorzaak. Complicaties omvatten aritmieën, hartfalen en pericardiale effusie.

Wat is het verschil tussen endocarditis en pericarditis?

• Endocarditis is de ontsteking van de binnenste laag van het hart, terwijl pericarditis een ontsteking is van de buitenste laag van het hart.

• Endocarditis vertoont vaak hartkloppingen, koorts van onbekende oorsprong en pijn op de borst. Pericarditis presenteert met een pijn op de borst die vermindert met naar voren buigen.

• Pericarditis kan optreden bij maligniteiten terwijl het zeldzaam is dat endocarditis optreedt als gevolg van kwaadaardige infiltratie.

• Endocarditis vertoont mogelijk geen ECG-veranderingen, terwijl pericarditis aanleiding geeft tot karakteristieke ECG-veranderingen.

• Tandheelkundige procedures, huidinfecties en andere septische foci kunnen al abnormale hartkleppen gemakkelijk infecteren.