Duiken versus Snorkelen

snorkelen zwemt met een snorkel - een masker en een tube - waarmee je door je mond kunt ademen als je onder water drijft in de buurt van het wateroppervlak. Duiken kunt u diep in het water gaan om de bedding van de zee of het meer te onderzoeken, een nauw passend duikpak dragen en door een zuurstoftank ademen.

Vergelijkingstabel

Vergelijkingstabel Duiken versus Snorkelen

Duiken	snorkelen
doeleinden	Recreatieve doeleinden, zoals grotduiken, wrakduiken en ijsduiken. Professionele doeleinden, ook voor civiele techniek, onderwaterlassen, offshore-constructie of voor militaire doeleinden.	Recreatieve doeleinden zijn het observeren van vissen en algen en koraalriffen, vooral in waterlichamen met minimale golven en warm water; ook interessante dingen om te zien in de buurt van het wateroppervlak.
Techniek	Het hele lichaam van de zwemmers is onder water. De neus en ogen van de duiker zijn bedekt met een duikmasker; de duiker kan niet door de neus ademen, behalve wanneer hij een duikmasker voor volledig gezicht draagt, maar zich aanpast aan het inademen van het mondstuk van een regelaar.	Hoofd en neus onder water. De snorkelbuis kan onderwater onder water komen. De snorkeler zuigt water af met een scherpe uitademing bij terugkeer naar het oppervlak of door de kop kort voor het bereiken van het oppervlak te kantelen.
Onderwater duur	Kan langer onder water blijven omdat het niet nodig is om de adem in te houden.	Moet adem te houden om te zwemmen onder het wateroppervlak.
uitrusting	Gastank onder druk vastgemaakt aan de achterkant van de duiker, enkele slang, open circuit 2-traps duikregelaar met de eerste trap verbonden met de gastank en de tweede met een mondstuk, zwemvinnen bevestigd aan voeten, duikpak.	Duikmasker, L- of J-vormige buis met een mondstuk aan de onderkant en soms zwemvinnen bevestigd aan de voeten.
Wat betreft	Een vorm van onderwaterduiken met ademhalingsapparatuur. Staat voor onafhankelijke onderwater ademhalingsapparatuur.	Zwemmen op of door een watermassa met een snorkelmasker.
Opleiding	Vereist training in het gebruik van de ademhalingsapparatuur, veiligheidsprocedures en probleemoplossing. Hoewel geen gecentraliseerde certificerende of regelgevende instantie veel duikverhuur- en verkoopwinkels nodig heeft, is een bewijs van duikbrevet vereist.	Vereist geen training. Snorkelaars geven de voorkeur aan ondiepe riffen, variërend van zeeniveau tot 3-12 voet. Diepere riffen zijn ook goed, maar herhaaldelijk ademen tot die diepte beperkt het aantal beoefenaars en verhoogt de lat op conditie en vaardigheidsniveau.
Effect op gezondheid	Effecten van gecomprimeerde perslucht zoals decompressieziekte, stikstofnarcose, zuurstofvergiftiging, breking en onderwaterzicht.	Het grootste gevaar wordt niet opgemerkt door jetski's en kunstnijverheid, omdat een duiker vaak onder water wordt ondergedompeld met alleen een buis die uit het water steekt. Contact met giftig koraal, uitdroging en hyperventilatie. Zonverbranding komt ook vaak voor bij lange uren.

Inhoud: Duiken versus Snorkelen

• 1 apparatuur
• 2 Techniek
• 3 Training
• 4 Effect op gezondheid
• 5 Referenties

uitrusting

De duikuitrusting is complexer en zwaarder dan die van snorkelen. Het omvat een gasfles onder druk gevuld met Enriched Air Nitrox met extra zuurstof: 36% zuurstof en dus minder stikstof om decompressieziekte te verminderen. In het tweestapsontwerp met één slang verlaagt de eerste trapregelaar de cilinderdruk van ongeveer 200 bar (3000 psi) tot een tussenliggend niveau van ongeveer 10 bar (145 psi). De tweede trap vraagt ​​klepregelaar, verbonden via een lagedrukslang met de eerste trap, levert het ademgas af bij de juiste omgevingsdruk naar de mond en de longen van de duiker. De uitgeademde gassen van de duiker worden direct als afval naar het milieu afgevoerd. De eerste trap heeft typisch ten minste één uitlaat die ademgas levert bij niet-gereduceerde tankdruk. Dit is verbonden met de manometer van de duiker of met de computer, om aan te geven hoeveel ademgas er overblijft.

Een snorkel voor zwemmers is een buis van ongeveer 30 centimeter lang met een binnendiameter van 1,5 tot 2,5 centimeter, meestal L- of J-vormig en aan het onderste uiteinde voorzien van een mondstuk; gemaakt van rubber en plastic. Het wordt gebruikt voor het inademen van lucht van boven het wateroppervlak wanneer de mond en neus van de drager zijn ondergedompeld. De snorkel heeft meestal een stuk rubber dat de snorkel aan de buitenkant van de riem van het duikmasker bevestigt.

Techniek

Bij het duiken, wanneer iemand afdaalt, oefent water, in aanvulling op de normale atmosferische druk, een toenemende druk uit op de borst en de longen - ongeveer zo dat de druk van de geïnhaleerde adem bijna precies de omringende of omgevingsdruk moet weerstaan ​​om de longen op te blazen. Door altijd het ademgas te leveren bij omgevingsdruk, zorgt moderne apparatuur ervoor dat de duiker op natuurlijke en vrijwel moeiteloze wijze inademt en uitademt, ongeacht de diepte.

Tijdens het snorkelen worden de neus en mond van de zwemmers ondergedompeld en bedekt met een masker. De ademhaling vindt plaats via een mondstuk dat is verbonden met de L- of J-vormige buis waardoor lucht boven het wateroppervlak uitkomt. Als je duikt, moet de zwemmer zijn adem inhouden, de buis mag onder water stromen. De snorkeler stoot het water van de snorkel uit, hetzij met een scherpe uitademing bij terugkeer naar het oppervlak (blast clearing) of door het hoofd kort voor het bereiken van het oppervlak terug te kantelen en uit te ademen totdat het het oppervlak bereikt ("verplaatsing") en weer naar voren wijst voor het inademen van de volgende ademhaling. De verplaatsingsmethode verdrijft water door zijn aanwezigheid in de snorkel te verdringen met lucht; het is een geavanceerdere techniek die oefening vergt, maar de snorkel met veel grotere efficiëntie opruimt.

Opleiding

Duiken vereist training in het gebruik van de ademhalingsapparatuur, veiligheidsprocedures en probleemoplossing. Geen gecentraliseerd certificerings- of regelgevend agentschap in veel verhuur- en verkoopruimten voor duiken vereist echter een bewijs van duikbrevet.

Snorkelen vereist geen training. Over het algemeen zijn ondiepe riffen, variërend van zeeniveau tot 1 tot 4 meter (3 tot 12 voet) favoriet bij snorkelaars. Diepere riffen zijn ook goed, maar herhaaldelijk ademen tot die diepte beperkt het aantal beoefenaars en verhoogt de lat op conditie en vaardigheidsniveau.

Effect op gezondheid

Risico's van duiken omvatten negatieve effecten van gecomprimeerde perslucht zoals decompressieziekte, stikstofnarcose, zuurstofvergiftiging, breking en zicht onder water.

Het grootste gevaar van snorkelen is dat snorkelaars moeilijk te herkennen zijn in het water door jetski's en vrijetijdsbestedingstuigen, omdat een duiker vaak onder water wordt ondergedompeld met alleen een buis uit het water. Contact met giftig koraal, uitdroging en hyperventilatie zijn andere gezondheidsrisico's. Zonverbranding komt ook veel voor, omdat de rug wordt blootgesteld aan de zon wanneer je lange uren snorkelt.

Referenties

• wikipedia: duiken
• wikipedia: Snorkelen