Verschil tussen interne en externe attributies

Interne versus externe attributies
 

Het verschil tussen interne en externe attributies is een interessant vakgebied in de sociale psychologie. In de sociale psychologie gebruiken we vaak een concept dat toeschrijving wordt genoemd als we spreken over hoe mensen de wereld om hen heen begrijpen. Dit kan worden gedefinieerd als de uitleg die mensen geven aan situaties en gedrag als een manier om ze te begrijpen. Dit is hoe mensen de omgeving begrijpen. Door oorzaken te bedenken om het gedrag van anderen te verklaren, wordt het eenvoudiger om gevolgtrekkingen te maken. Attributie kan worden gecategoriseerd als interne attributie en externe attributie. In dit artikel wordt geprobeerd het verschil te benadrukken dat bestaat tussen de twee, de interne attributie en externe attributie, terwijl een meer gedetailleerd beeld van elke toeschrijving wordt gegeven.

Wat is interne attributie?

Interne attributie is ook bekend als dispositionele attributie. Bij het maken van conclusies als mensen gebruiken persoonlijke kenmerken als oorzaken voor gedrag, het wordt beschouwd als interne attributie. Persoonlijke kenmerken, gevoelens, temperamenten, vermogens kunnen als de oorzaak in deze categorie worden beschouwd. Laten we dit proberen te begrijpen aan de hand van een voorbeeld.

Een van de werkers komt aan het werk met een kop koffie in de hand en plotseling glijdt hij weg en morst de koffie over zijn hemd. Een persoon die dit incident observeert, zegt: 'Jack is zo onhandig, kijk naar die koffievlek over zijn shirt'

Dit is een voorbeeld van het maken van een interne attributie. De waarnemer let niet op een van de situationele factoren, zoals of er een stap was of anders of de vloer glad was. De gevolgtrekking is gebaseerd op de persoonlijke factoren van het individu, in dit geval Jack. De waarnemer verklaart het incident door een persoonlijke eigenschap van Jack, wat onhandigheid is.

Het is echter interessant om op te merken dat de meeste van onze gevolgtrekkingen nogal bevooroordeeld zijn. Wanneer iets negatiefs voor een ander is, beschouwen we het meestal als een interne attributie en hebben we de neiging om het individu de schuld te geven van onvoorzichtigheid, onverantwoordelijkheid, stompzinnigheid, enz. Als zich echter een soortgelijk incident met ons afspeelt, richten we ons op situationele factoren, zoals verkeer, zware regen, enz.

Wat is externe toeschrijving?

In tegenstelling tot interne toeschrijving, waarin persoonlijke factoren als de oorzaak van gedrag worden benadrukt, legt externe attributie de nadruk op de situationele factoren dat bijdragen aan de oorzaak van gedrag. Laten we dit in hetzelfde voorbeeld begrijpen.

Stel je voor dat je Jack ziet, die per ongeluk koffie morst op zijn shirt. Dan zegt u dat het 'geen wonder is dat Jack de koffie op zijn shirt morst, de vloeren zijn erg glad'.

In een dergelijke situatie gebruiken we externe attributie omdat de oorzaak van gedrag wordt toegeschreven aan situationele factoren; in dit geval de gladde vloeren.

Hoe is de koffie gemorst? Vanwege Jack's onhandigheid? of vanwege de gladde vloer?

Wat is het verschil tussen interne en externe attributies?

Attributie kan worden gedefinieerd als de uitleg die mensen geven aan situaties en gebeurtenissen om hen te begrijpen. Het kan worden gecategoriseerd als interne attributie en externe attributie. De verschillen tussen interne attributie en externe attributie kunnen als volgt worden samengevat.

• Interne attributie is het maken van conclusies door het gebruik van persoonlijke kenmerken als oorzaken van gedrag.

• Externe attributie is het maken van conclusies door situationele factoren als de oorzaak van gedrag.

• Dus het belangrijkste verschil is dat terwijl interne attributie persoonlijke factoren benadrukt, externe attributie situationele factoren benadrukt bij het maken van gevolgtrekkingen.

Afbeeldingen beleefdheid: Gemorste koffie door Josh Parrish (CC BY 2.0)