Verschil tussen depressie en bipolaire stoornis

Depressie versus bipolaire stoornis

Depressie en bi-polaire ziekte worden beschouwd als psychiatrische stoornissen. Depressieve stoornis heeft kenmerkend de volgende kenmerken: slecht humeur, laag zelfbeeld, weinig plezier of interesse, verdriet en boosheid. De patiënten klagen meestal over een gebrek aan slaap (slapeloosheid). Er zijn risicofactoren voor het ontwikkelen van depressie. Gebrek aan vaardigheden, terugkerende stressvolle gebeurtenissen, beïnvloed door chronische ziekten, gebrek aan gezinsondersteuning, vooral bij ouderen, zijn algemene risicofactoren. De patiënt kan milde tot ernstige depressieve symptomen uiten. De depressieve patiënten lopen een hoog risico op zelfmoord. Afhankelijk van hun symptomen kunnen de antidepressiva nodig zijn om ze te behandelen. De ziekte soms genoemd als uni polaire depressie.

Aan de andere kant hebben de bi-polaire patiënten soms depressies en op andere momenten manie (juist tegenovergesteld aan depressie). Deze cyclische veranderingen kunnen variëren in tijdsduur. Manische kenmerken zijn verhoogde energie en daardoor minder tijd aan slaap, hyperseksualiteit, overmatige uitgaven, grootse waanideeën (denkende dat hij meer geld / macht heeft), het dragen van aantrekkelijke kleurjurken, en onder druk staande spraak. Lithium wordt gebruikt om bipolaire patiënten te behandelen om de manische fase te beheersen. Het is belangrijk om te weten of de patiënt in lithium zit omdat lithium een ​​smalle therapeutische index heeft (kan schade veroorzaken als hoge doses worden toegediend). Familiegeschiedenis en omgevingsfactoren dragen bij aan de progressie van de ziekte.