Waarom gebruiken dichters herhaling

Wat is herhaling in poëzie

Herhaling is een retorisch apparaat dat het herhalen van een geluid, een woord, een zin of een lijn omvat. Herhaling kan in verschillende typen worden ingedeeld. Hieronder zijn enkele van deze classificaties.

Herhaling van een woord

anafora:  Herhaling van een bepaald woord of zinsdeel aan het begin van verschillende opeenvolgende clausules of zinsdelen.

“Vijf jaren zijn verstreken;
 Vijf zomers, met de lengte van
 Vijf lange winters! en weer hoor ik deze wateren ... "

- William Wordsworth, "Abdij van Tintern”

epiphora: Herhaling van een bepaald woord of zinsdeel aan het einde van opeenvolgende clausules

"Als je wél wist wie Ik gaf de ring,
Als je wist voor wie Ik gaf de ring
En zou zwanger worden voor wat Ik gaf de ring
En hoe onwillig ging ik weg de ring”

- William Shakespeare, "Koopman van Venetië"

polyptoton: Herhaling van de woorden afgeleid van dezelfde root.

"De Grieken zijn sterk, en behendig Naar hun sterkte, woest Naar hun bekwaamheid, en aan hun woestheid dapper;”

- William Shakespeare, "Troilus en Cressida"

Anadiplosis: Herhaling van het laatste woord / zin van een regel als het eerste woord van de volgende regel.

"De kikker was een prins      

 De prins was een baksteen    

 De steen was een ei                

 Het ei was een vogel. "

- Genesis, "Het avondmaal is klaar "

Herhaling van een geluid

Assonantie: Herhaling van een klinkergeluid in aangrenzende of nauw met elkaar verbonden woorden

Hij feHet is desperate en restless.

Consonance: Herhaling van medeklinkergeluiden in aangrenzende of nauw met elkaar verbonden woorden

alle mammals named Sam zijn clammY.

Alliteratie: Herhaling van een medeklinkergeluid aan het begin van aangrenzende of nauw met elkaar verbonden woorden

But a better butter maakt een bAtter better.

The Rime of the Ancient Mariner van Samuel Taylor Coleridge

Waarom gebruiken dichters herhaling

Verschillende dichters gebruiken herhaling voor verschillende doeleinden. Sommige van deze herhalingsfuncties omvatten het toevoegen van nadruk, het instellen van een rijm en het gedenkwaardig maken van een gedicht.

Nadruk toevoegen

Herhaling heeft de kracht om zelfs een eenvoudige zin als een dramatische klank te laten klinken. Wanneer een bepaald woord of een bepaalde zin in het gedicht wordt herhaald, zal de lezer het gemakkelijker opmerken en meer opletten. Laten we bijvoorbeeld een fragment uit Emily Dickinson's nemen: "Ik ben niemand! Wie ben je?"

 Ik ben niemand! Wie ben je?

 Ben jij ook niemand??      

 Dan is er een paar ons - vertel het niet!        

 Ze zouden ons verbannen, weet je.

De dichter gebruikt de herhaling van het woord 'niemand' om nadruk te leggen op het punt van belangrijkste betekenis.

Rhythm instellen

Herhaling kan ook de schoonheid en muzikaliteit van een couplet verbeteren. Sommige dichters gebruiken herhaling om het ritme van het gedicht in te stellen, bij afwezigheid van rijm. Bijvoorbeeld,

Betty Botter heeft boter gekocht, maar, zei ze, de boter is bitter;

 Als ik het in mijn beslag doe, zal het mijn beslag bitter maken,

 Maar een beetje betere boter maakt mijn beslag beter.

Herhaling kan de nadruk leggen op een gedicht; het kan ook ritme en muzikaliteit toevoegen. Te veel herhaling kan er echter ook toe leiden dat een gedicht een gedicht lijkt dat onsamenhangend en repetitief is. Daarom moet je altijd voorzichtig zijn als je herhalingen in een gedicht gebruikt.

Afbeelding met dank aan:

"Gustave Dore Ancient Mariner Illustration" door Gustave Doré - Unknown (Public Domain) via Commons Wikimedia