Wat is de moraal van Assepoester

Moraal: moed hebben en in jezelf geloven, zelfs in tijden van tegenspoed en hoe goede mensen worden beloond voor hun goedheid. 

Assepoester is een volksverhaal van onbekende oorsprong dat is aangepast in vele films, musicals en drama's. Dit is een van de meest populaire sprookjes in kinderliteratuur.

Laten we dit verhaal kort bekijken om de moraal van Assepoester te identificeren.

Het verhaal van Assepoester  

Assepoester is een mooie, vriendelijke en aardige meid die bij haar slechte stiefmoeder en haar twee dochters woont. De stiefmoeder en haar twee dochters behandelen haar als een bediende en laten haar alle huishoudelijke klusjes doen. Maar Assepoester klaagt nooit; ze draagt ​​haar lot met geduld en moed.

Op een dag ontvangen de jongedames uitnodigingen voor een koninklijk bal gehouden met de bedoeling een vrouw te selecteren voor de prins. Assepoester's stiefzusters en stiefmoeder kleden zich in hun mooiste kleren en gaan naar de bal. Maar Assepoester mag niet gaan; ze heeft ook geen mooie kleding of juwelen om aan de bal te dragen. Assepoester is erg verdrietig. Maar opeens verschijnt de feeëndochter van Assepoester uit het niets en verandert haar vodden in een prachtige jurk met glazen pantoffels. Dan verandert de feeënmoeder een pompoen in een fijne koets en een paar muizen in mannen. Maar voordat ze weggaat adviseert ze Assepoester om terug te keren voordat het middernacht toeslaat, omdat de betovering tot die tijd alleen zou duren.

Bij de koninklijke bal wordt iedereen in vervoering gebracht door Assepoester. De prins wordt verliefd op haar. Maar Assepoester moet de bal voor middernacht verlaten. In haar haast om weg te komen, verliest ze een van haar glasslippers. De prins vindt de pantoffel en stuurt mannen naar elk huis en laat elke jonge ongehuwde dame de pantoffel proberen. Wanneer ze naar het huis van Assepoester komen, proberen ook de twee stiefzusjes op de slof, maar het past niet. Eindelijk is het de beurt aan Assepoester - de slipper past perfect op haar voeten en de prins herkent haar. Dan trouwt Assepoester met de prins en leeft nog lang en gelukkig.

Heb moed en geloof in jezelf, zelfs in tijden van tegenspoed.

Wat is de moraal van Assepoester        

Om de moraal van Assepoester te herkennen, is het essentieel om naar de goede eigenschappen van Assepoester te kijken. Assepoester is altijd genadig, vriendelijk en geduldig; ook al zijn de stiefmoeder en de zussen slecht, ze tolereert geduldig hun behandeling. Tegelijkertijd geeft ze niet op of laat hun behandeling een tegenvaller op haar pad. Ze houdt nooit op met dromen. Haar verlangen en poging om de bal bij te wonen kan als een indicatie voor haar worden genomen moed, dapperheid en doorzettingsvermogen. Dus de moraal van het verhaal kan worden genomen als de moed hebben en in jezelf geloven, zelfs in tijden van tegenspoed. 

Het idee dat goede dingen gebeuren met goede mensen of hoe goed mensen worden beloond voor hun goedheid wordt ook weerspiegeld in dit verhaal.

In Charles Perraults versie van Assepoester geschreven in 1697 beschrijft Perrault de moraal van het verhaal als de waarde van genade. Het is haar hoffelijkheid, die ze zelfs na jaren van mishandeling en misbruik, die indruk maakt op de prins, behoudt. De term genade kan eigenlijk worden geïnterpreteerd als de belichaming van al haar goede eigenschappen zoals doorzettingsvermogen, geduld, moed en dapperheid.

"Schoonheid in een vrouw is een zeldzame schat die altijd bewonderd zal worden. Genade is echter van onschatbare waarde en van nog grotere waarde. Dit is wat de meter van Assepoester haar gaf toen ze haar leerde om zich als een koningin te gedragen. Jonge vrouwen, bij het winnen van een hart, is hoffelijkheid belangrijker dan een mooi kapsel. Het is een waar geschenk van de feeën. Zonder dat is niets mogelijk; daarmee kan men alles doen. "

Referentie:

Charles Perrault, "Cendrillon, ou la petite pantoufle de verre," Histoires ou contes du temps passé, avec des moralités: Contes de ma mère l'Oye (Parijs, 1697).

Afbeelding met dank aan:

"Old, Old Fair Tales:" Cinderella "By Anne Anderson (1874-1930) - (Public Domain) via Commons Wikimedia