Wat betekent tragisch foutje

Wat betekent tragisch foutje

Een tragisch gebrek is een kenmerk van een personage dat leidt tot zijn ondergang. Dit concept van tragische fouten wordt vaak aangetroffen in tragedies. Helden van tragedies vertonen vaak dergelijke tragische stromen. Kwaliteiten als jaloezie, ambitie, overmoed (buitensporige trots en arrogantie), onwetendheid en ijdelheid kunnen worden afgeschilderd als een tragische tekortkoming van een personage.

Het is belangrijk op te merken dat een tragische fout in het begin ook een positieve kwaliteit kan lijken. Stel je bijvoorbeeld voor dat een bepaald personage altijd vasthoudt aan zijn principes; Hoewel dit van goede kwaliteit lijkt, kan dit later in het verhaal een fatale fout blijken te zijn.

Een tragisch gebrek heeft een belangrijke rol gespeeld in de literatuur, zelfs tijdens de Griekse mythologie en drama. In het Griekse drama en de mythologie krijgt de God een tragisch gebrek aan een personage. In de Griekse mythologie bijvoorbeeld, geeft Apollo Cassandra het vermogen om de toekomst te voorspellen, maar wordt ze door niemand geloofd. Dit blijkt haar tragische fout te zijn.

Door tragische tekortkomingen kan het publiek sympathiseren met de personages, omdat het de personages menselijker maakt. Ze moedigen het publiek ook aan om hun karakters te verbeteren en hun gebreken te corrigeren door een morele les te geven.

Voorbeelden van tragische fouten in de literatuur

De tragische held Oedipus van Sophocles heeft ook een tragische fout. Het is zijn overmoed van Oedipus die hem de profetie van de goden doet ongehoorzaam zijn. Ironisch genoeg is het zijn poging om de profetie te tarten die resulteert in de vervulling van de profetie.

"Ja, en op u in alle nederigheid
Ik leg deze lading: laat haar die erin ligt
Ontvang zo'n begrafenis als je zult verordenen ... .
Maar voor mezelf laat O mijn Thebe nooit, ...
De last van mijn aanwezigheid terwijl ik leef ... .
God versnelde u! en als reden om ze te brengen
Moge de Voorzienigheid omgaan met u vriendelijker
Dan heeft het mij behandeld ...
Zijn wil was volledig uiteengezet om te vernietigen
De vadermoord, de schurk; en ik ben hij ...
Maar ik ben de gruwel van de goden. "

Het volgende fragment uit Hamlet van Shakespeare onthult de tragische fout van de hoofdrolspeler. Het is de besluiteloosheid van Hamlet die uiteindelijk leidt tot zijn ondergang.

"Om te zijn, of niet te zijn, dat is de vraag:
Of het nobeler in de geest is om te lijden
De slingers en pijlen van buitensporig fortuin
Of om wapens te nemen tegen een zee van problemen
En door ze tegen te werken. Om te sterven, te slapen ...
Niet meer; en door een slaap om te zeggen dat we eindigen
De hartpijn en de duizend natuurlijke schokken
Dat vlees is erfgenaam, het is een voleinding
Vurig om te wensen. Om te sterven, te slapen; ... "

In Shakespeare's 'Macbeth blijkt ambitie de fatale fout van Macbeth te zijn. Aan het begin van het stuk is Macbeth een gevierde oorlogsheld. Maar zijn ambitie brengt zijn ondergang teweeg.

De Prins van Cumberland! Dat is een stap
Waarop ik moet vallen of anders,
Want op mijn manier liegt het. Sterren, verberg je vuren;
Laat niet licht mijn zwarte en diepe verlangens zien:
Het oog knipoogt naar de hand; laat dat toch zijn
Wat het oog vreest, wanneer het gedaan is, om te zien.

In Shelespeare's Othello is jaloezie de tragische tekortkoming van de hoofdrolspeler. Jaloezie en wantrouwen dwingen Otello om zijn geliefde vrouw, Desdemona, te vermoorden. 

       "O, pas op, mijn heer, van jaloezie!

Het is het groenogige monster dat spot

Het vlees waar het op leeft. "

 Afbeelding met dank aan:

"Oedipus and Antigone" door Antoni Brodowski - wolnelektury.pl (Public Domain) via Commons Wikimedia