Verschil tussen stress en intonatie

Het is belangrijk om aandacht te besteden aan stress en intonatie als we een taal goed willen leren. In dit artikel gaan we naar deze twee concepten op een andere manier kijken en gaan dan verder met de discussie over het verschil tussen stress en intonatie.

Wat is stress?

Stress is de nadruk die wordt gelegd op een specifieke lettergreep of woord in spraak, meestal door een combinatie van relatief grotere luidheid, hogere toonhoogte en langere duur. Lettergreep is een deel van een woord dat wordt uitgesproken met één ononderbroken geluid. Het is ook belangrijk om te onthouden dat we het klinkergeluid van het woord benadrukken, niet het medeklinkergeluid.

De spanning op lettergrepen in één woord wordt lexicale stress of woordstress genoemd. De nadruk die op sommige woorden in een zin wordt gelegd, wordt zinsstress of prosodische stress genoemd.

Word Stress

Neem bijvoorbeeld het woord tuin. Het heeft twee lettergrepen: 'Gar' en 'den'. De nadruk ligt op 'Gar'. Evenzo zijn hieronder enkele voorbeelden gegeven. De gestreste lettergrepen worden in hoofdletters geschreven.

• Water water
• Station: STAtion
• Mensen: PEOple

Zin Stress

Zinstress is de manier om de belangrijke woorden in een zin onder de aandacht te brengen. In tegenstelling tot bij woordstress kun je kiezen waar je de stress kunt plaatsen. Selecteren welke woorden moeten worden benadrukt, hangt af van de betekenis en context. Als de stress echter niet correct wordt gebruikt, kan de zin verkeerd worden geïnterpreteerd.

Voorbeelden:

• Sluit de deur.
• WAT HEEFT HIJ ZE IN DE TUIN ZEGGEN?
• Heb je de NIEUWE FILM van TOM CRUISE GEZIEN??

  Waar ga je naar toe?

Wat is Intonatie?

Intonatie is de variatie van onze toonhoogte, in de spreektaal. Intonatie geeft onze emoties en attitudes aan, bepaalt het verschil tussen uitspraken en vragen en benadrukt soms het belang van de mondelinge boodschap die we verspreiden. In het Engels zijn er 3 basale intonatiepatronen: dalende intonatie, stijgende intonatie en gedeeltelijke / fall-rise intonatie.

Dalende intonatie

Vallende intonatie beschrijft hoe de stem valt op de laatste gestrest lettergreep van een zin of een groep woorden. Het wordt gebruikt bij het uiten van een volledige, definitieve gedachte en het stellen van wh-vragen.

• "Waar is het dichtstbijzijnde politiebureau?"
• "Ze heeft een nieuwe hond"

Stijgende intonatie

Opzwepende intonatie beschrijft hoe de stem aan het einde van een zin stijgt. Dit komt vaak voor bij ja-nee vragen of bij het uiten van verbazing.

• "Je hond kan praten?"
• "Heb je honger?"

Partiële intonatie

Partiële intonatie beschrijft hoe de stem stijgt en valt. Mensen gebruiken deze intonatie als ze het niet zeker weten, of ze hebben meer om aan een zin toe te voegen. We gebruiken dit intonatiepatroon ook om vragen te stellen, omdat het beleefd klinkt.

• "Zou je wat koffie willen?"
• "Ik wil naar Frankrijk, maar ..."

  Jij vertrouwt haar.

Verschil tussen stress en intonatie

Definitie

Intonatie is de variatie van onze toonhoogte, in de spreektaal.

Spanning is de nadruk die wordt gelegd op een specifieke lettergreep of woord in spraak

Focus

Spanning besteedt bijzondere aandacht aan lettergrepen en woorden.

Intonatie besteedt aandacht aan toonhoogte.

Emoties / Attitudes

Intonatie helpt je om de emoties en attitudes van de spreker te ontdekken.

Spanning stelt ons niet in staat om de attitudes van de spreker te begrijpen.