Verschil tussen Eubacteria en Archaebacteria

Volgens wetenschappers zijn er zes gedifferentieerde koninkrijken waarin levende wezens kunnen worden verdeeld. De eubacteria en archaebacteria zijn waarschijnlijk de minst bekende van deze categorisatie. Eubacteriën en archaebacteria zijn twee zeer verschillende soorten bacteriën, elk met hun eigen identiteit en gebruik in ons dagelijks leven.

Archaebacteria zijn een van de oudste organismen op aarde. Ze zijn samengesteld uit een enkele cel en worden prokaryoten genoemd. Interessant is dat archaebacteriën meestal onder extreme omstandigheden worden aangetroffen. Dit is niet verrassend gezien het feit dat ze een van de eerste organismen op aarde waren - in een tijd dat de aarde een planeet was met giftige gassen en ondraaglijke hitte. De archaebacteria was een van de weinige organismen die in die onaangename toestand konden overleven.

De Eubacteria zijn de gebruikelijke die we gebruiken als we het over bacteriën hebben. Ze zijn complex van structuur en worden gevonden onder neutrale omstandigheden. Je kunt Eubacteria in verschillende omstandigheden vinden, bijvoorbeeld, je kunt ze vinden in het menselijk lichaam, in sommige voedingsmiddelen (yikes!) En praktisch overal om ons heen.

Archaebacteria zijn meestal onderverdeeld in drie groepen. In het insectenrijk worden deze groepen phyla genoemd. De phyla onder Archaebacteria omvat methanogenen, de halofielen en de iso-acidofielen. Methanogenen oogsten energie door H2 en CO2 te veranderen in methaan, vandaar de naam. De tweede categorie, de halofielen, heeft ook een reden achter de namen. Wist je dat deze bacteriën gedijen in zout? De meeste bacteriën sterven af ​​onder zoute omstandigheden, maar dat helpt de halofielen goed gedijen en gedijen. Themo-acidofielen gedijen onder zure omstandigheden. Ze houden ook van hoge temperaturen en kunnen gelukkig overleven in gebieden met een temperatuur van 230 graden Fahrenheit en een lage ph.
Eubacteria heeft vier phyla (groepen, gek!). Dit zijn:

De cyanobacteriën zijn bacteriën die fotosynthetisch van aard zijn. Dit betekent dat ze de energie van de zon kunnen gebruiken om hun eigen voedsel te bereiden. Ze geven ook zuurstof af als bijproduct. Deze worden meestal gevonden in water.

Spirocheten worden gewoonlijk gramnegatieve bacteriën genoemd. Het kunnen parasieten zijn die van de gastheer leven of ze kunnen in een symbiotische relatie met de gastheer leven. Spirocheten kunnen ook alleen leven.

De andere groep is de gram-positieve bacterie. Dit omvat je vriendelijke buurtbacteriën die die heerlijke yoghurt produceren en de niet zo vriendelijke die je een zere keel geeft!

Het is een feit dat de eubacteriën door mensen uitvoeriger zijn bestudeerd. Daar zijn twee belangrijke redenen voor. Archaebacteriën leven meestal in de meest vijandige omgevingen, zelfs in vulkanische openingen. Om deze reden is het minder praktisch om ze te bestuderen. Bovendien staan ​​alle pathogenen die we kennen onder de groep genaamd eubacteria. Ook hebben sommige van deze eubacteriën een economisch belang, bijvoorbeeld de lactobacillus. Dit heeft het een interessanter onderwerp van studie gemaakt.

Samenvatting:

1. Eubacteriën leven onder neutrale omstandigheden, terwijl archaebacteriën onder extreme omstandigheden leven
2. Archaebacteriën zijn eencellige wezens, terwijl Eubacteria complexer van aard zijn
3. Eubacteriën zijn meer door mensen bestudeerd omdat ze in grotere aantallen in hun omgeving worden aangetroffen. Ze zijn ook uitgebreider bestudeerd omdat sommige van economisch belang zijn.