Porter versus Stout
Share
Hoewel beide donkere bieren, stout is een sterkere en meer full-bodied variatie van portier. Porter is goed gehopt, gemaakt van bruine mout en komt van bruin bier. Historisch gezien werd het sterkste portierbier a genoemd stevige portier, maar dit werd later ingekort tot "stout". EEN ruw manier om de twee te onderscheiden is dat de portier meestal geen gebrande gerst gebruikt, wat bijdraagt aan de bitterheid, terwijl Stout bijna altijd.
Vergelijkingstabel
| Portier | Stout | |
|---|---|---|
 |  | |
| Oorsprong | Londen. | Londen. |
| bierbrouwerij | Gebruikt over het algemeen gemoute, lichtgekleurde gerst. | Gebruikt in het algemeen ongebrande, geroosterde, donker gekleurde gerst. |
| Smaak | Zoeter, lichter en minder vol. | Dieper geroosterde tonen. Droge bitterheid. Coffee-like. |
| Kleur | Lichter bruin. | Donkerder: donkerbruin tot zwart. |
| rassen | Londen, Amerikaans, Baltisch. | Droog, zoet, export, havermout, Russische keizer. |
| ABV (%) | 4-5%. | 4-5%. |
| Voorbeelden | Fuller's London Porter, Samuel Smith Taddy Porter. | Guinness, Murphy's Stout, Brooklyn Dry Stout. |
Inhoud: Porter versus Stout
- 1 Smaak
- 2 Brouwen
- 3 soorten en populaire merken
- 4 Geschiedenis
- 5 Referenties
Smaak
Porter is zoeter dan stevig, maar of een kruier zoet is, of pittig en bitter, hangt op zichzelf af van hoe donker zijn graankorrel is en hoe mout en hop worden gebruikt. In het algemeen gebruikt portier geen geroosterde gerst, maar sommige kunnen; als dat zo is, gebruikt het meestal lichtere gerst. Door het gebruik van geroosterde, donkere gerst, heeft stout diepere geroosterde tonen dan portier en heeft vaak een droge, bittere smaak.
In de volgende video vertelt Mark Szmaida, hoofdbrouwer van de Chelsea Brewing Company, over gangbare soorten bier, waarvan de laatste twee portier en stout zijn.
bierbrouwerij
Porter wordt meestal gebrouwen met gemoute gerst, hoewel een paar variëteiten ongemoute geroosterde gerst gebruiken. Porter gebruikt meestal lichtere granen van gerst.
Stout wordt gebrouwen met ongemoute geroosterde gerst, die een geroosterde, bijna koffie-achtige smaak en droge bitterheid aan het bier toevoegt. Stout gebruikt meestal de donkerste granen van gerst.
Rassen en populaire merken
Tyne Bank Heavenly Porter. Porter komt in een aantal variëteiten, waaronder:
- London Porter: zoeter, minder droog, soms heeft een subtiele rokerigheid.
- American Porter: een meer bittere hoppige smaak.
- Baltic Porter: Gebrouwen in Noord-Europa, het is zoeter, heeft meer alcohol, en staat vaak bekend om zijn subtiele smaken van zoete chocolade of pruim.
Populaire portermerken zijn Arcadia's London Porter, Anchor Brewing Co.'s Anchor Porter, The Famous Taddy Porter van Samuel Smith en Fuller's London Porter.
Rassen van stout omvatten:
- Dry Stout: Stout in zijn puurste vorm, met de droge, bittere smaak van gebrande koffie. Populaire merken zijn onder andere Guinness Stout, Murphy's Irish Stout en Beamish.
- Milk Stout of Sweet Stout: gebrouwen met lactose, lager alcoholgehalte dan droge stout. Omdat lactose ondefinieerbaar is, breekt het af en bezinkt als suiker, waardoor het een zoete smaak krijgt. Populaire merken zijn onder meer Samuel Adams Cream Stout, St. Peters Cream Stout en Mother's Milk.
- Stout exporteren: een veel sterkere variatie van droge of zoete stout, d.w.z. meer bitter en hoger alcoholgehalte om reis in export te weerstaan. Populaire merken zijn Stone Imperial Russian Stout, Yeti Imperial Stout of Siberian Night Imperial Stout.
- Havermout Stout: gebrouwen met havermout, veel zoeter en gladder dan melksteel. Populaire merken zijn Shakespeare Oatmeal Stout, Havermout Stout van Samuel Smith, Barney Flats Oatmeal Stout en Young's Oatmeal Stout.
- Russian Imperial Stout: een specifieke en sterkere exportstorm, speciaal gemaakt om de lange reis van Engeland naar Rusland te weerstaan.
Geschiedenis
Een bier sampler. De lichtste is pale ale en de donkerste portier. Porter is ontstaan in het Londen van de 18e eeuw; het was een mix van jongere bleke ales en oudere donkere ales. (Deze praktijk leidde uiteindelijk tot een andere term, "black and tan.") Zoals ze oorspronkelijk werden gemaakt, hadden porters een alcoholgehalte van 6 +% en zouden volgens de normen van vandaag als zeer sterke bieren worden beschouwd. Ze waren niet alleen populair vanwege hun smaak, maar ook omdat ze niet snel bederven. Door de jaren heen werden aanstekers met lichtere bodems populairder, waardoor de meer vollere, donkerdere dragers stout werden genoemd.
Stout heette oorspronkelijk 'stout porter'. Het was een versie van een Londense pubdrank die werd gemaakt door Londense brouwerijen en op grote schaal werd verkocht. Het woord "porter" werd uiteindelijk van de naam verwijderd.
Tegenwoordig zijn de grenzen tussen wat als een portier wordt beschouwd en wat als een stevige wordt beschouwd, erg vervaagd. Beide soorten bier hebben ongeveer dezelfde hoeveelheid alcohol, en ze kunnen al dan niet donkere, geroosterde gerst gebruiken.
Referenties
- Dark Roast, alsjeblieft - Alles over bier
- Geroosterde gerst gebruiken: tips van de profs - Brouw je eigen keuken
- Wat is een portier? - Beer-FAQ
- Wat de hel is een portier? - BeerAdvocate
- Wikipedia: Porter (bier)
- Wikipedia: Stout
