Voorraden vs. Obligaties

Aandelen en obligaties zijn de twee belangrijkste categorieën activa die beleggers in hun portefeuilles gebruiken. Aandelen bieden een eigendomsbelang in een bedrijf, terwijl obligaties vergelijkbaar zijn met leningen aan een bedrijf (een bedrijfsobligatie) of een andere organisatie (zoals het Amerikaanse ministerie van Financiën). Over het algemeen worden aandelen als risicovoller en volatieler beschouwd dan obligaties. Er zijn echter veel verschillende soorten aandelen en obligaties, met verschillende niveaus van volatiliteit, risico en rendement.

Deze vergelijking biedt een basisoverzicht van deze activaklassen en overwegingen om ze op te nemen in een gediversifieerde portefeuille.

Vergelijkingstabel

Obligatie versus aandelenvergelijkingstabel

Binding	Voorraad
Soort instrument	Schuld	Eigen vermogen
Betekenis	In de financiële sector is een obligatie een schuldbewijs, waarbij de erkende emittent de houders een schuld verschuldigd is en verplicht is de hoofdsom en de rente terug te betalen.	Op financiële markten, aandelenkapitaal dat door een vennootschap of naamloze vennootschap is opgehaald door de uitgifte en distributie van aandelen
Centralisatie	Obligatiemarkten hebben, in tegenstelling tot aandelen- of aandelenmarkten, vaak geen gecentraliseerd ruil- of handelssysteem	Aandelen- of aandelenmarkten, hebben een gecentraliseerd ruil- of handelssysteem
houders	Obligatiehouders zijn in wezen kredietverstrekkers van de emittent	De aandeelhouders hebben een deel van de uitgevende instelling (hebben een aandelenbelang)
Soort	Effecten	Effecten
Opbrengst analyse	Nominaal rendement, Huidig rendement, Rendement tot looptijd, Rendementcurve, Obligatieduur, Obligatie-convexiteit	Gordon-model, Dividendopbrengst, Inkomen per aandeel, Boekwaarde, Winstopbrengst, Bèta-coëfficiënt
Deelnemers	Investeerders, speculanten, institutionele beleggers	Marketmaker, Floor trader, Floor broker
Uitgegeven door	Obligaties worden uitgegeven door overheden, kredietinstellingen, bedrijven en supranationale instellingen	Aandelen worden uitgegeven door bedrijven of naamloze vennootschappen
Eigenaren	obligatiehouders	Aandeelhouders of Aandeelhouders
derivaten	Obligatieoptie, Kredietderivaat, Credit default swap, Collateralized debt obligation, Collateralized mortgage obligation	Kredietderivaat, hybride beveiliging, opties, futures, termijncontracten, swaps
Aantal typen	12 soorten	4 soorten

Inhoud: aandelen versus obligaties

1 Wat zijn aandelen?
2 Wat zijn obligaties?
3 soorten aandelen en obligaties
- 3.1 Soorten aandelen
- 3.2 Soorten obligaties
- 3.3 Te vermijden voorraden en obligaties
4 Hoe worden aandelen en obligaties gewaardeerd?
- 4.1 Obligatierendementen versus prijzen
- 4.2 Externe factoren
5 Een portfolio opbouwen
- 5.1 Risico's en prestaties
- 5.2 Toewijzing
- 5.3 Diversificatie van aandelen- en obligatieportefeuilles
- 5.4 Beleggingsinstrumenten en kosten
6 Aandeelhouders versus Obligatiehouders
- 6.1 Stemrechten
- 6.2 Liquidatie en faillissement
7 Hoe aandelen en obligaties worden belast
8 Referenties

Wat zijn aandelen?

Aandelen, of aandelen, zijn aandelen van het eigen vermogen - of eigendomsbelang - in een bedrijf. De waarde van een bedrijf is de totale waarde van alle uitstaande aandelen van het bedrijf. De prijs van een aandeel is simpelweg de waarde van het bedrijf - ook wel marktkapitalisatie of marktkapitalisatie genoemd - gedeeld door het aantal uitstaande aandelen.

Aandelen van een bedrijf worden aangeboden op het moment van een IPO (Initial Public Offering) of latere aandelenverkopen. Aandelen worden gewoonlijk verhandeld op beurzen zoals de BSE en NSE in India of de NASDAQ en de New York Stock Exchange, die een grote liquiditeit bieden (d.w.z. de mogelijkheid om investeringen om te zetten in contanten zodra dat nodig is).

Wat zijn obligaties?

Obligaties zijn simpelweg leningen aan een organisatie. Ze zijn een vorm van schuld en verschijnen als verplichtingen in de balans van de organisatie. Hoewel aandelen meestal alleen worden aangeboden in organisaties met winstoogmerk, kan elke organisatie obligaties uitgeven. Inderdaad, de regeringen van de Verenigde Staten en Japan behoren tot de grootste emittenten van obligaties. Obligaties worden ook op beurzen verhandeld, maar hebben vaak een lager volume aan transacties dan aandelen.

Soorten aandelen en obligaties

Er zijn veel verschillende soorten aandelen en obligaties om uit te kiezen, waarvan sommige zorgen voor meer gezonde investeringen dan andere.

Typen soorten

Aandelen vallen onder twee hoofdcategorieën, gewone aandelen en preferente aandelen, en preferente aandelen zijn verder onderverdeeld in niet-deelnemende en deelnemende aandelen. De grote meerderheid van de beleggers koopt en verkoopt gewone aandelen. Daaronder is het het gemakkelijkst om te denken aan soorten aandelen volgens verschillende primaire factoren. Goede, gediversifieerde portefeuilles omvatten verschillende aandelen van verschillende soorten bedrijven.

Voorraden naar grootte: Er zijn kleine, middelgrote en grote bedrijven waarin geïnvesteerd kan worden. Bij het bespreken van aandelen worden ze gewoonlijk small-cap (zoals in marktkapitaal), mid-cap en large-cap bedrijven genoemd. Small-cap bedrijven hebben een marktkapitalisatie van $ 300 miljoen tot $ 2 miljard. Voor mid-capbedrijven ligt dit tussen $ 2 en $ 10 miljard. Bedrijven met grote of grote kapitalisatie hebben een marktkapitalisatie van meer dan $ 10 miljard. Bedrijven met een grote marktkapitalisatie zijn meestal het meest stabiel; small- en mid-caps worden als relatief risicovoller beschouwd om in te beleggen, maar bieden mogelijk een beter rendement vanwege hun groeipotentieel.

Voorraden per sector: Een andere manier om aandelen te overdenken is per sector. Degenen die veel geven om informatietechnologie of een andere sector willen misschien een percentage van hun beleggingsportefeuille aan dergelijke bedrijven besteden. Standard & Poor's (d.w.z. de S & P500) organiseert aandelen die het volgt in 10 belangrijke sectoren en zelfs meer industrieën, waardoor het gemakkelijk wordt om dit te doen (zie de Global Industry Classification Standard of deze lijst van S & P 500-bedrijven). Bij beleggen op sector is het belangrijk om in een verscheidenheid aan sectoren en industrieën te beleggen om het risico te verminderen.

Voorraden per groei: Sommige bestanden zijn snelle groeiers en hebben het potentieel om een goed rendement te geven, maar ze kunnen riskant zijn; dit zijn groeiaandelen. Value-aandelen zijn aandelen die stabieler zijn binnen de markt en waarschijnlijk over het algemeen een rendement zullen opleveren, maar die minder snel grote pieken of dalen zullen hebben.

Voorraden per regio: Het is mogelijk om te beleggen in lokale en buitenlandse markten. Door te beleggen in een internationaal fonds kan geld worden gestapeld op stabiele markten (bijvoorbeeld West-Europa), risicovollere opkomende markten (bijvoorbeeld Latijns-Amerika) of een combinatie van beide..

Indexfondsen: Als het selecteren en selecteren van aandelen door de bovengenoemde factoren overweldigend lijkt of als het teveel moeite is, kunnen indexfondsen een goed investeringsalternatief zijn. De NASDAQ-100 is een voorbeeld van een aandelenindex; in dit geval worden de top 100 large-capaandelen op de NASDAQ vermeld. Wanneer een belegger zijn of haar geld in een NASDAQ-100 indexfonds plaatst, is het geld gelijk verdeeld over alle aandelen binnen het fonds. Het idee achter een indexfonds is dat de index over het geheel genomen zal groeien en een rendement zal opleveren, hoewel sommige aandelen binnen het fonds mogelijk in waarde dalen. Vergeleken met sommige andere methoden, vooral voor onervaren beleggers, kunnen indexfondsen een relatief laagrisico-manier zijn om in de aandelenmarkt te beleggen..

Soorten obligaties

Op de obligatiemarkt, die ook wel de schuld- of kredietmarkt wordt genoemd, kunnen beleggers nieuwe schulden uitgeven in de zogenaamde primaire markt en obligaties kopen en verkopen op de secundaire markt..

Staatsobligaties: Obligatiehouders van staatsobligaties lenen geld uit aan een overheid. Op voorwaarde dat de overheid waarin wordt geïnvesteerd, niet in gebreke blijft bij dit type lening (onwaarschijnlijk in gevestigde landen), wordt de hoofdsom van een obligatie volledig terugbetaald in de tijd, met rente. In de Verenigde Staten zijn er verschillende soorten overheidsobligaties, ook wel 'schatkistpapier' genoemd. De drie belangrijkste - schatkistbiljetten, schatkistbiljetten en schatkistobligaties - vervallen in verschillende snelheden en betalen op verschillende manieren rente; ze vereisen een minimale investering van $ 100. Andere typen staatsobligaties zijn mogelijk goedkoper om te kopen, maar hebben de neiging om te resulteren in een lager rendement. Er zijn ook notes met variabele rente die een variabele rente bieden naargelang de markt. Ten slotte is het mogelijk om te beleggen in de obligatiemarkten van andere landen. Investeren in gevestigde landen is erg veilig maar zal waarschijnlijk geen significant rendement opleveren, terwijl beleggen in ontwikkelingslanden riskant is, maar winstgevend kan zijn.

Gemeentelijke obligaties (a.k.a., "munis"): Het woord "gemeentelijk" heeft betrekking op kleinere, lokale overheden, zoals die welke steden, provincies, steden of staten besturen - d.w.z. geen nationale / federale regeringen. Net zoals beleggers geld kunnen lenen aan federale overheden, kunnen zij ook geld lenen aan lokale overheden, meestal om specifieke openbare projecten te financieren, zoals upgrades van water / riolering, ziekenhuizen, scholen, enz. Hoewel veel lokale overheden overal ter wereld problemen hebben gemeentelijke obligaties, de Amerikaanse gemeentelijke obligatiemarkt is de grootste en wordt beschouwd als een van de veiligste.

Bedrijfsobligaties: Zoals de naam doet vermoeden, zijn bedrijfsobligaties waar beleggers geld lenen aan bedrijven. Ze zorgen voor risicovollere beleggingen dan overheids- en gemeentelijke obligaties, maar het potentiële rendement is veel hoger. Om te voorkomen dat wordt geïnvesteerd in risicovolle bedrijfsobligaties, gebruiken beleggers obligatiebeoordelingen van organisaties zoals Standard & Poor's en Fitch Ratings. Obligatiebeoordelingen zijn wat ze klinken: ze beoordelen de kredietwaardigheid van een bedrijf.

Nulcouponobligaties (a.k.a., op transactiebasis verbonden obligaties): Deze obligaties worden vaak met korting verkocht en hebben een vaste rentevoet die pas op de vervaldag van de obligatie wordt uitgekeerd. Met andere woorden, er zijn geen periodieke rentebetalingen van deze obligaties; in plaats daarvan groeit of groeit de rente in de loop van de tijd. Hoewel deze kunnen zorgen voor een goede investering, zijn er nadelen in termen van hoe ze worden belast.

Voorraden en obligaties vermijden

Penny / cent aandelen: De Amerikaanse Securities and Exchange Commission (SEC) definieert een penny-aandeel als over het algemeen "een effect uitgegeven door een zeer klein bedrijf dat handelt tegen minder dan $ 5 per aandeel". Deze aandelen worden niet verhandeld op de belangrijkste beurzen en kunnen zeer moeilijk te verkopen zijn als ze eenmaal in bezit waren. Het is relatief eenvoudig om al het geld dat hij of zij in stuiveraandelen belegt te verliezen.

Ongewenste obligaties: Dit is de naam die wordt gegeven aan risicovolle obligaties van bedrijven (of overheden) die lagere obligatiecijfers ontvangen en een grotere kans hebben om in gebreke te blijven. Junk bonds zouden over het algemeen door de meeste beleggers moeten worden vermeden, omdat er een grote kans is dat men dit zal zien Nee terugkeren en misschien zelfs geld verliezen. Echter, sommige meer agressieve beleggers kiezen er nog steeds voor om af en toe in hen te investeren. [1]

Hoe worden aandelen en obligaties gewaardeerd?

De prijs van een aandeel wordt bepaald door wat kopers en verkopers op de beurs bereid zijn te betalen / accepteren op een bepaalde dag. Over het algemeen wordt de waarde van een bedrijf bepaald door de waarde van zijn activa (minus verplichtingen), samen met de netto contante waarde van alle toekomstige inkomsten. Een sleutelfactor bij het bepalen van waarde is de groeivooruitgang. Als beleggers verwachten dat een bedrijf in de toekomst erg snel zal groeien, kunnen ze het bedrijf hoog waarderen, zelfs als het momenteel een verlieslatende onderneming is. Bedrijven zoals Twitter en Amazon zijn voorbeelden van gevallen waarin de huidige inkomsten klein kunnen zijn - of zelfs negatief, dat wil zeggen, verliezen - maar de waarde van de bedrijfsactiva (zoals intellectuele eigendom, klantenbestand, merk, goodwill en andere immateriële activa) en de verwachting van toekomstige groei is zo hoog dat het bedrijf wordt gewaardeerd voor miljarden dollars.

Elke belegger heeft haar eigen mening over de waarde van het bedrijf. De aandelenkoers weerspiegelt een soort consensus over de markt.

Bij obligaties worden prijzen bepaald op basis van hoe kredietbeoordelaars, zoals S & P en Fitch, de kredietwaardigheid van de uitgever van de obligatie beoordelen. Een door Apple uitgegeven bedrijfsobligatie heeft bijvoorbeeld een AAA-rating, wat betekent dat het ratingbureau zeer veel vertrouwen heeft in het vermogen van Apple om zijn lening terug te betalen, de obligatieschuld die de obligatiehouders bezitten. De kans dat Apple haar leningen niet zal nakomen, is zeer laag, zodat het bedrijf tegen zeer lage rentetarieven (zeg 2%) kan lenen.

Obligatierente ten opzichte van prijzen

Een verwarrend element van obligaties is dat ze twee soorten waarderingen hebben, een dagelijkse waarde, prijs, op de obligatiemarkt, waar obligaties kunnen worden gekocht en verkocht, en een rendementswaarde op lange termijn, rendement (of, vaker, rendement op looptijd), waarbij beleggers de hoofdkosten van de obligatie, plus rente, plus / minus eventuele winsten of verliezen terugverdienen.

Obligatieprijzen hebben een unieke relatie met obligatierendementen. Met name wanneer de prijs van een obligatie op de obligatiemarkt stijgt, neemt het rendement van die obligatie af; of wanneer een prijs daalt, neemt de opbrengst toe. Voor meer waakzame en actieve beleggers zijn beide concepten nuttig. Bekijk de video hieronder om een voorbeeld te zien van hoe prijzen en opbrengsten zich tot elkaar verhouden.

Externe factoren

Externe factoren van invloed op de prijs van zijn aandelen en obligaties. Wanneer de economie bijvoorbeeld zwak is en stagneert, nemen alle aandelenprijzen doorgaans af omdat de verwachte waarde van toekomstige inkomsten lager is. Omgekeerd, als de economie groeit en de werkloosheid laag is, hebben investeerders meer zelfvertrouwen.

Een andere factor is de geldhoeveelheid. Wanneer de rente wordt verlaagd - zoals de Federal Reserve deed in de nasleep van de financiële crisis van 2008 - gebeuren er twee dingen die de aandelenprijzen opdrijven:

Er zit meer geld in het financiële systeem. Meer geld in omloop verhoogt de inflatie en voedt een stijging van de aandelenkoersen.
"Veiliger" opties om geld in schuld (obligaties) te beleggen worden minder lucratief als de rente daalt. Dus beleggers kiezen aandelen om hogere rendementen na te jagen.

Een portfolio opbouwen

Risico en prestaties

Over het algemeen worden aandelen als risicovoller en volatieler beschouwd dan obligaties. Er wordt echter ook verondersteld dat aandelen een hoger rendement bieden in vergelijking met obligaties. Deze grafiek vergelijkt de rendementen van aandelen versus obligaties over een periode van 10 jaar en vertegenwoordigt de conventionele manier van denken over de prestaties van aandelen versus obligaties:

Groei van $ 10.000 geïnvesteerd in Vanguard's indexfondsen voor de totale aandelenmarkt (VTSMX) en de totale obligatiemarkt (VBMFX), meer dan 10 jaar.

Een groot voorbehoud bij een grafiek als deze is dat deze er heel anders uit kan zien, afhankelijk van de tijdsperiode. Als de tienjaarlijkse grafiek bijvoorbeeld zou eindigen in september 2018, zou het er als volgt uitzien:

Dezelfde grafiek als hierboven, een vergelijking van de totale ETF's op de aandelenmarkt en de totale obligatiemarkt van Vanguard, maar voor een andere periode van 10 jaar, deze eindigt in september 2018..

Het is belangrijk om te begrijpen dat aandelen vaak zijn heel langetermijnbeleggingen (10+ jaar), meestal voor pensioendoeleinden. In een bepaald jaar kan een aandeel steile holen en diepe dieptepunten hebben omdat de waarde ervan keer op keer wordt geherdefinieerd op de markt, waardoor frequent kopen en verkopen uiterst riskant en meestal af te raden is. In de loop van de tijd zullen aandelen gemiddeld 6-7% per jaar terugkrijgen, gemiddeld na correctie voor inflatie en dividenden. ^{[2] [3]}

Grafieken die de aandelenindices van NASDAQ, Dow Jones en S & P 500 in de loop van de tijd weergeven. Let op de ups en downs maar algemene trend naar groei.

Obligaties worden ook gebruikt voor pensioensparen, maar kortere obligaties - die rijpen binnen 10 jaar of korter - kunnen net zo goed een heel leven lang worden gebruikt voor kleine, periodieke aangiften. Lange termijn (bijvoorbeeld 30 jaar) Amerikaanse staatsobligaties hebben meestal een rendement van ongeveer 3-4%.^[4]

Toewijzing

Nieuwe investeerders willen vaak weten hoeveel geld ze aan aandelen moeten toewijzen en hoeveel ze aan obligaties moeten toewijzen. Het antwoord is het hangt er van af. Waar het van afhangt, is risicotolerantie, die verandert met de leeftijd; vaardigheid en knowhow als het gaat om het nemen van risico's; en hoeveel liquiditeit er nodig is. Er zijn talloze strategieën om te beleggen:

Simpele benaderingen: John Bogle, bekend van Bogleheads en de oprichter van de Vanguard Group, beveelt een eenvoudige benadering van beleggen aan, waarbij men investeert in twee indexfondsen, een fonds voor de totale marktindex in de Verenigde Staten en een fonds voor de totale obligatiefondsen in de Verenigde Staten. Beleggen in een derde groep internationale aandelen of obligaties wordt ook vaak aanbevolen. Dit maakt beleggen in aandelen gemakkelijk een soort van 'zet het en vergeet het maar' ervaring. Zie ook ETF vs Mutual Fund.

Meer complexe benaderingen: Jongeren kunnen meer risico nemen dan ouderen, omdat ze tijd hebben om eventuele aanzienlijke verliezen terug te verdienen. Sommigen pleiten ervoor dat degenen die jonger zijn grotere risico's nemen en veel meer in de aandelenmarkt investeren dan in obligaties, terwijl degenen die ouder zijn hun risico's moeten verminderen en meer moeten investeren in obligaties en aandelen waarvan wordt gedacht dat ze veiliger zijn, hoewel aandelen moet nog steeds het grootste deel van een portfolio vormen. Sommigen adviseren ook om kleine bedragen in onroerend goed te beleggen (REIT).

Diversificatie van aandelen- en obligatieportefeuilles

Diversificatie vermindert het risico. [5] Degenen die besluiten om handmatig op de aandelenmarkt te beleggen, in plaats van indexfondsen te gebruiken, moeten leren om hun portefeuilles zelf te diversifiëren. Alleen omdat een investeerder geïnteresseerd is in of veel weet over de energie-industrie, betekent dat nog niet dat hij of zij er alleen in moet investeren. Iemand die alleen aandelen bezit in één bedrijf of bedrijfstak loopt een veel groter risico om geld te verliezen dan iemand die in meerdere bedrijven en industrieën en verschillende soorten obligaties belegt. De belegger moet een breed scala aan aandelen en obligaties kopen met behulp van een aantal van de hierboven genoemde factoren.

Investeringstools en kosten

Als het gaat om investeren, is het oude gezegde enigszins waar: men moet geld hebben om geld te verdienen. Een klein bedrag investeren in een enkel bedrijf is minder verstandig dan sparen en dan een groter bedrag investeren in indexfondsen of in verschillende soorten bedrijven en obligaties; de meeste brokerage-accounts hebben minimaal $ 500 nodig om te starten.

Nieuwe investeerders moeten ook op kosten worden voorbereid. Brokerage-accounts kosten van accountkosten en / of handelskosten. Anderen hebben verschillende bedrijfsmodellen die een vast percentage in rekening brengen.

Enkele veelgebruikte investeringshulpmiddelen en trackers zijn de volgende:

Charles Schwab
E * TRADE
Trouw
Munt
Persoonlijk kapitaal
Scottrade
TD Ameritrade
The Vanguard Group

Verschillende andere vergelijkingen zijn relevant voor het kopen en verkopen van aandelen: Vraagprijs versus biedprijs, calloptie versus putoptie, futures versus opties, termijncontract versus futurescontract, limietorder versus stoporder en naakte korte verkopingen versus short selling.

Aandeelhouders versus Obligatiehouders

Aandeelhouders hebben verschillende beleggingsrechten van obligatiehouders. Als deeleigenaars van een bedrijf krijgen aandeelhouders zeggenschap over de manier waarop een bedrijf wordt geleid, terwijl obligatiehouders, als geldschieters, geen zeggenschap hebben over de manier waarop overheden of bedrijven zichzelf beheren of over hun lening. In het geval van liquidatie van een onderneming komen de obligatiehouders echter aan de top, waarbij hun investering voorrang krijgt boven de investeringen van de aandeelhouders [6].

Stemrechten

Een voordeel van het bezit van aandelen is de mogelijkheid om deel te nemen aan de zaken van bedrijven. Aandeelhouders hebben het recht om te kijken naar de administratie van een bedrijf, om deel te nemen aan (of te luisteren naar) jaarlijkse vergaderingen over de bedrijfsprestaties, om een korting te ontvangen op alle gedeclareerde dividenden, om deel te nemen aan het kiezen van directeuren voor het bestuur en de onderneming te vervolgen voor enig inbreukmakend gedrag. ] Er is echt geen eqvuivalent stel rechten voor obligatiehouders.

Degenen met een groot aandeel in een bedrijf zullen vaak profiteren van hun rechten als aandeelhouders om een bedrijf te begeleiden naar (hopelijk) meer groei. Zo zijn stemrechten met name van belang, omdat de raad van bestuur van een bedrijf van grote invloed is op hoe goed een bedrijf in de toekomst zal presteren.

Liquidatie en faillissement

Soms falen bedrijven en moeten ze sluiten of reorganiseren. Wanneer dit gebeurt, kunnen ze een proces van liquidatie beginnen - dat wil zeggen, activa verkopen om schulden af te lossen - wat deel uitmaakt van hoofdstuk 7 faillissement in de VS. Schulden worden altijd als eerste betaald, wat betekent dat obligatiehouders een voordeel hebben ten opzichte van aandeelhouders als het gaat om liquidatie. Aandeelhouders ontvangen geld dat overblijft na terugbetaling van de schuld, wat misschien helemaal niet het geval is. Dit is een van de grootste redenen waarom obligatiebeleggingen veiliger zijn dan aandeleninvesteringen.

Verschillende soorten faillissementen, zoals hoofdstuk 11, beïnvloeden obligatiehouders en aandeelhouders op verschillende manieren dan het bovenstaande, maar over het algemeen komen obligatiehouders aan de top in vergelijking met aandeelhouders. Ze zullen echter ook niet alle investeringen terug krijgen, wat opnieuw het belang van zorgvuldige investeringen aantoont.

Hoe aandelen en obligaties worden belast

Verschillende soorten aandelen en obligaties worden anders belast. In sommige gevallen kan zelfs een staat rente belasten dan een andere niet. Soms zijn federale belastingen van toepassing, en andere keren niet.

In het algemeen geldt echter het volgende voor obligatiebelasting:

Rente verdiend uit Amerikaanse staatsobligaties en spaarobligaties - d.w.z. federale overheidsobligaties - wordt alleen belast op het federale niveau. Overheids- en lokale overheden belasten dit geld niet.

Bedrijfsobligaties worden op elk niveau belast. Ze worden het meest van alle obligaties belast, omdat hun rendement meestal het hoogste is.

Winst behaald met gemeentelijke obligaties wordt op gecompliceerde wijze belast. Soms zijn federale, staats- en lokale belastingen van toepassing; andere keren is geen enkele van toepassing. Zie dit Investopedia-artikel voor een grondige uitleg over hoe gemeentelijke obligaties worden belast.

Hoewel obligaties met nulcoupon rente niet in de loop van de tijd uitkeren, maar eerder opbouwen tot de vervaldatum, federale, staats- en lokale belastingen van toepassing zijn op deze rente die soms 'fantoominvestering' wordt genoemd [8].

En wat hier volgt, geldt in het algemeen voor de belastingheffing op aandelen:

Aandelen die binnen een jaar na aankoop worden verkocht, zijn onderworpen aan kortetermijnbelastingen op vermogenswinsten - dat wil zeggen, ongeacht het normale inkomstenbelastingtarief van de belegger..

Het is beter om aandelen ten minste een jaar vast te houden alvorens te verkopen, omdat de winsten dan onderhevig zijn aan langetermijnwinst op aandelen. Voor degenen met een belast inkomen van 10-15%, is de vermogenswinstbelasting op lange termijn 0%. [9]

Eventuele inkomsten uit stockdividenden zijn ook belastbaar. Ze worden op dezelfde manier belast als de gekochte en verkochte aandelen. Met andere woorden, dividenden verdiend met een lang aangehouden aandeel worden lichter belast dan die verdiend van een aandeel dat recent in bezit was.

Referenties

Wees voorbereid op de vermogenswinstbelasting in 2014 - De Motley Fool
Bedrijfsfaillissement en uw investering - Investeren in obligaties
Verschillende soorten obligaties - Investopedia
Belastingregels voor obligatiebeleggers - Investopedia
Wat voor soort fondsen moet ik overwegen?? - CNN Money
Wikipedia: Aandeelhouder

Financiën