Verschil tussen Xanax en Valium

Xanax is de handelsnaam van alprazolam. Alprazolam is een kortwerkend anxiolyticum dat wordt gebruikt of de behandeling van verschillende angststoornissen zoals paniekstoornis, algemene angststoornissen en sociale angststoornissen. Het behoort tot de benzodiazepine-klasse en bindt sterk aan GABA A-receptoren. Alprazolam is een chemisch analoog van triazolam dat verschilt in afwezigheid van een chlooratoom op de o-positie van de 6-fenylring. Verder werkt het molecuul als een sedatief en anti-convulsiemiddel. De piekeffecten worden binnen 1,5 tot 1,6 uur bereikt in geval van paniekstoornis. De vaak voorkomende bijwerkingen zijn sedatie, slaperigheid, hypotensie en verminderde balans. Het medicijn wordt geassocieerd met mogelijke ontwenningsverschijnselen, omdat het verslavende eigenschappen kan veroorzaken. Verder kan het medicijn CNS (depressie van het centrale zenuwstelsel) veroorzaken.

Valium is de handelsnaam van diazepam, dat ook een benzodiazepine is. De indicaties van Valium zijn angst, ontwenningsverschijnselen gerelateerd aan alcohol en andere benzodiazepinen, spierspasmen, toevallen, slapeloosheid en rustelozebenensyndroom. Het medicijn wordt ook gebruikt om geheugenverlies te veroorzaken, vooral bij aandoeningen zoals posttraumatische stressstoornis. Vaak voorkomende bijwerkingen zijn slaperigheid en gebrek aan coördinatie. Ernstige bijwerkingen zijn echter zeldzaam en kunnen suïcidale gedachten en een verhoogd risico op aanvallen omvatten.

Beide bovengenoemde geneesmiddelen werken op de GABA-A-receptoren. Deze receptoren zijn ligand-gated chloridekanalen. Vandaar dat wanneer een dergelijk geneesmiddel op deze receptoren plaatsvindt, chloride-ionen binnengaan in het postsynaptische membraan en zijn hyperpolarisatie veroorzaken. Vandaar dat de medicijnen werken om het vuren van actiepotentiaal in de daaropvolgende neuronen te verminderen en een kalmerend effect op de geest te veroorzaken. Deze medicijnen werken op de limbische systeemstructuren die geassocieerd zijn met emotie en leren. De GABA-A-receptor is een heterodimeer en bestaat uit alfa-, bèta- en gamma-subeenheden, die verantwoordelijk zijn voor specifieke acties zoals sedatie, myorelaxant, geheugenverlies (anterograde amnesie) en anticonvulsieve acties. Gedetailleerde vergelijkingen van beide geneesmiddelen worden hieronder uitgelegd:

Kenmerken	Valium (diazepam)	Xanax (alprazolam)
Chemische verbinding	benzodiazepine	benzodiazepine
Chemische structuur
Werkingsmechanisme	GABA-A-receptoragonisten en stimuleert de invoer van chloride-ionen in aangrenzende neuronen en remt ze	GABA-A-receptoragonisten en stimuleert de invoer van chloride-ionen in aangrenzende neuronen en remt ze
Verhoogt dopamine-concentratie in striatum	Nee	Ja
indicaties	Hoofdzakelijk gebruikt voor de behandeling van slapeloosheid geassocieerd met angst, alcoholontwenningssyndroom en paniekaanvallen. Wordt ook gebruikt voor de behandeling van duizeligheid, tetanus, aanvullende behandeling van paraplegie of tetraplegie	Verschillende angst- en angstgerelateerde aandoeningen zoals GAD, paniekstoornissen. Het is voornamelijk een anxiolyticum
Onderdrukt Hypothalamus Hypofyse-bijnieras	zwak	sterk
Gebruikt om het ontwenningsverschijnsel van Benzodiazepine te behandelen	Ja	Nee
Behandeling van status Epilepticus	Gebruikt als eerstelijnsbehandeling en werkt als krachtig anticonvulsivum	Niet aanbevolen, omdat dit epileptische aanvallen kan veroorzaken
Behandeling van eclampsie	Ja	Nee
Contra	Ataxia (verlies van het looppatroon), hypoventilatie, leverproblemen, dialyse, zwangere vrouwen, coma en ernstige depressie, myasthenia gravis	Duizeligheid, hypotensie en verlies van evenwicht. Mag niet met alcohol worden gegeven
Gebruik bij kinderen	Niet aanbevolen onder de 18 jaar, behalve epilepsie	Kan onder de 18 jaar worden toegediend met medisch toezicht
Oudere patiënten	Kan een hartstilstand veroorzaken, en dient daarom met zorg en monitoring te worden toegediend aan personen met hartaandoeningen	Kan bij ouderen worden gegeven
Ontwenningsverschijnselen	Niet ernstig, omdat de eliminatiehalfwaardetijd verlengd is	De gemiddelde plasma-eliminatiehalfwaardetijd is ongeveer 11,2 uur korter
Bijwerkingen	Depressie, sedatie	Geelzucht, hallucinaties en sedatie
Drugsverslaving	Laag	hoog
Route van toediening	Oraal, IV (in verdunde vorm) en IM en zetpil. De IM-route heeft een langzame absorptie.	Vooral mondeling
Begin van de actie	Zeer snel binnen respectievelijk 5 minuten en 15-30 minuten IV-toediening en IM	Langzame afgifte
Peak effecten	Binnen 15 minuten tot een uur	1.5 - 1.6 uur of zelfs weken
biobeschikbaarheid	Heel hoog	Minder
Eiwitbinding	96-99%	80%