Verschil tussen DTap en TDap-vaccins

DTap versus TDap-vaccins

Het beheer van overdraagbare ziekten werd op de voorgrond geplaatst vanwege het gebruik van antibiotica. Maar nu worden de preventieve aspecten van overdraagbare ziekten herzien en nieuwe technieken komen eraan om de verspreiding van infecties te voorkomen. Infecties die op de weg zijn geweest om de belangrijkste oorzaken voor menselijke morbiditeit en mortaliteit te zijn, zijn difterie, pertusis en tetanus. De strijd tegen deze infecties en hun verspreiding hebben de vorm van vaccinaties. Maar ze zijn niet zonder controverse. Als u echter risico versus voordeel neemt, wijst een wetenschappelijk onderbouwde manier van kijken naar vaccins erop dat ze meer goed dan kwaad doen. Hier bespreken we de twee soorten DPT-vaccinaties en hoe deze van elkaar verschillen.

DTap-vaccin

DTap is een gecombineerd vaccin tegen difterie, tetanus en pertusis. Deze bevatten acellulaire pertusis; dus gericht op meer specifieke antigenen met minder immuunrespons, in tegenstelling tot de whole cell-variant van het vaccin. De verminderde bijwerkingen omvatten koorts, pijn en roodheid. Onlangs werd aangegeven dat deze acellulaire component minder efficiënt is in het overbrengen van immuniteit, omdat ze niet in staat zijn de huidige stammen volledig te bedekken. Deze vaccinatie wordt gebruikt in de kinderimmunisatieprogramma's over de hele wereld.

TDap Vaccine

TDap is ook een gecombineerd vaccin tegen de bovengenoemde microben. Maar dit vaccin is gespecificeerd voor adolescenten en volwassenen. Dit gecombineerde vaccin heeft een hogere concentratie tetanustoxoïd; dus, het overbrengen van een hoger niveau van immuniteit tegen de tetanus-bacterie. Bovendien worden vanwege de acellulariteit van pertusis en lagere niveaus van difterie ook de bijwerkingen die met het vaccin zijn geassocieerd vermeden. Dit vaccin kan worden gegeven als een boostervaccin voor tetanus en als profylaxe voor wonden met een hoog risico.

Wat is het verschil tussen DTap en TDap-vaccins?

Ter vergelijking: zowel DTap als Tdap bevatten gedode of verzwakte deeltjes van difterie, tetanus en pertusis. Beide dragen bij aan de drastische daling van de sterfte en morbiditeit die met deze infecties gepaard gaat. Beide pertusisdeeltjes zijn acellulair; dus, met verminderde incidentie van bijwerkingen. Maar beide acellulaire deeltjes worden verondersteld een verminderde werkzaamheid te hebben. Waar DTap wordt gegeven voor mensen onder de leeftijd van 10 jaar, wordt Tdap gegeven voor personen tussen de 11 en 64 jaar. Bij DTap is er vrijwel synchrone activiteit om antilichamen tegen alle drie de organismen te produceren; Tdap heeft verminderde activiteit ten aanzien van zowel difterie en pertusis, en meer activiteit voor tetanus. Het vaccin voor volwassenen kan dus equivalent zijn aan tetanustoxoïd en kan worden gebruikt bij het behandelen van boosters voor tetanus en profylaxe bij wondmanagement. Het negatieve reactieprofiel is hetzelfde in beide, maar minder in Tdap.

Beide vaccins zijn belangrijk, en DTap is voor de jeugd, terwijl TDap voor oud is. TDap is tetanustoxoïd met enig bijkomend voordeel, maar DTap toont equivalente activiteit voor alle organismen. Er zijn echter meer aanwijzingen dat het gebruik van de vaccins heilzaam is dan helemaal niet gebruiken.