Verschil tussen ventriculaire tachycardie en ventriculaire fibrillatie

Ventriculaire tachycardie versus ventriculaire fibrillatie
 

aritmie betekent onregelmatig hartritme en langzame aritmieën worden genoemd bradyaritmieën en snelle worden genoemd tachyaritmieën. Er zijn verschillende soorten aritmieën. Ze zijn atriale tachycardie (monofocaal of multifocaal), atriale fibrillatie, atriale flutter, atrioventriculaire nodale re-entry tachycardie, atrioventriculaire re-entry tachycardie, ventriculaire tachycardie en ventrikelfibrillatie. Ventriculaire tachycardie en ventriculaire fibrillatie zijn beide belangrijke aritmieën. Beide zijn afkomstig van de ventrikels onder het atrioventriculaire knooppunt (wat de secundaire natuurlijke pacemaker van het hart is). Myocardinfarct, ontsteking van het hart, cardiomyopathieën, verstoringen van de elektrolytenbalans en andere metabolische afwijkingen kunnen ventriculaire tachycardie en fibrillatie veroorzaken. De symptomen van zowel ventriculaire tachycardie als ventriculaire fibrillatie zijn hartkloppingen, pijn op de borst, en moeite met ademhalen. Ze zijn erg gevaarlijk omdat bij sommige patiënten met ventriculaire tachycardie en ventriculaire fibrillatie beide manifestaties zijn van een hartstilstand. Daarom is het erg belangrijk om te begrijpen dat deze beide voorwaarden levensbedreigend zijn en onmiddellijk moeten worden opgenomen in de eerste hulp.

Ventriculaire tachycardie

Ventriculaire tachycardie is een abnormaal ventriculair ritme met een hartslag van meer dan 100 slagen per minuut. Ventriculaire tachycardie presenteert zich met hartkloppingen, pijn op de borst en ademhalingsmoeilijkheden. Ze kunnen ook in een staat van hartstilstand komen. Elektrocardiogram (ECG) toont normale R-golven in afwezigheid van atriaal ritme. Alle R-golven zijn vergelijkbaar en regelmatig. Ventriculaire tachycardie kan een breed complex of smal complex zijn. Normaal gesproken is het QRS-complex in ECG dat de ventriculaire contractie markeert drie kleine vierkanten lang. Als dit complex breder is dan drie kleine vierkantjes, wordt dit een breed complexventriculaire tachycardie en als het smal is, wordt het a genoemd smalle complexe ventriculaire tachycardie. Het is belangrijk om in klinisch opzicht onderscheid te maken tussen de twee omdat de beheerprotocollen sterk verschillen.

Ventriculaire tachycardie kan polsloos of met pols zijn. Smalle complexe ventriculaire tachycardie heeft meestal een puls, terwijl breed complex wel of niet kan. Pulsvrije ventriculaire tachycardie is hartstilstand en onmiddellijke cardiopulmonaire reanimatieprocedures moeten worden geïmplementeerd om het leven van de patiënt te redden. Zie hieronder voor ventriculaire fibrillatie voor een kort overzicht van cardiopulmonaire reanimatieprocedures.

Bij alle tachycardie moet de patiënt worden opgenomen in de eerste hulp, op een bed worden gelegd, IV-beveiligd, zuurstof toegediend met een hoge stroomsnelheid, hartmonitor bevestigd en een ECG worden genomen. Ventriculaire aritmieën zijn gemakkelijk te zien op ECG. Bij brede complexe tachycardie zou het ontbreken van een puls CPR moeten activeren, terwijl de aanwezigheid een beoordeling zou moeten triggeren om uit te vinden of de bloeddruk lager is dan 90 mmHg, de hartslag hoger is dan 150, pijn op de borst is aanwezig en hartfalen functies zijn er. Als deze gevaarssymbolen aanwezig zijn, heeft de patiënt onmiddellijke DC-cardioversie nodig gevolgd door een arts cardioversie. Als er geen gevaar is, kan medische cardioversie worden uitgevoerd. Kalium- en magnesiumgehaltes moeten worden gecontroleerd en gecorrigeerd omdat ze allebei arrhymogeen zijn. Smalle complexe ventriculaire tachycardie vereist vagale manoeuvres, IV adenosine naast cardioversie. Na stabilisatie moeten orale anti-aritmica worden gestart en voortgezet.

Ventriculaire fibrillatie

Bij ventriculaire fibrillatie zijn er geen reguliere QRS-complexen. Er is geen hartslag en de patiënt heeft een hartstilstand. IV-lijn, zuurstofhoeveelheid en hartmonitor moeten onmiddellijk zijn. Na twee beademingen kan de reanimatie beginnen. Als de hartmonitor ventriculaire tachycardie of ventriculaire fibrillatie vertoont (slechts twee schokbare ritmen), defibrillatie moet worden gedaan op 360j. Dit moet worden gevolgd door 1 minuut reanimatie. 1 mg adrenaline IV moet worden toegediend terwijl reanimatie doorgaat en het hart begint te springen. Als de hartmonitor een ander ritme vertoont, is er geen schok aangegeven. De reden voor de aanhouding moet worden gezocht. Laag zuurstofgehalte in het bloed, hoge kooldioxide in het bloed, lage kerntemperatuur, lage bloeddruk, laag bloedvolume, spanningspneumothorax, harttamponnade, toxines, en pulmonair embolie zijn de belangrijkste te voorkomen oorzaken.

Wat is het verschil tussen ventriculaire tachycardie en ventriculaire fibrillatie?

• Ventriculaire tachycardie heeft reguliere QRS-complexen in ECG, terwijl fibrillatie dat niet is.

• Ventriculaire tachycardie kan een smal of breed complex zijn, terwijl fibrillatie niet kan worden onderverdeeld.

• Ventriculaire fibrillatie is altijd een arrestatieritme, terwijl pulserende ventriculaire tachycardie het arrestatieritme is.

Lees verder:

1. Verschil tussen tekenen van hartstilstand en symptoom van hartaanval

2. Verschil tussen aorta-sclerose en aortische stenose

3. Verschil tussen systolisch en diastolisch hartfalen

4. Verschil tussen hartaanval en beroerte

5. Verschil tussen bypass en openhartchirurgie

6. Verschil tussen bronchiaal astma en cardiaal astma

7. Verschil tussen stabiele en onstabiele angina

8. Verschil tussen angiogram en angioplastiek

9. Verschil tussen cholesterol en triglyceriden

10. Verschil tussen goede cholesterol en slechte cholesterol