Verschil tussen slaap en sluimer

Slaap tegen sluimer

Slaap en sluimer zijn de twee rusttoestanden die de geest en het lichaam van een mens genieten. Van beide staten wordt gezegd dat ze van karakter en aard van elkaar verschillen. Slaap is de primaire rusttoestand, terwijl slaap de hoogste staat van rust is.

Een van de belangrijkste verschillen tussen slapen en sluimeren is dat slaap gewoonlijk gepaard gaat met dromen, terwijl sluimeren de geestestoestand is die niet gepaard gaat met dromen. In het kort kan gezegd worden dat slaap wordt gekenmerkt door dromen, terwijl slaap niet door dromen wordt gekwalificeerd.

In de slaap zou je de onderbewuste geest inactief hebben terwijl in de sluimer de onderbewuste geest actief blijft. Er wordt aangenomen dat de onderbewuste geest één wordt met de Allerhoogste Gelukzaligheid in sluimer. Dit is de reden waarom sluimer vaak wordt aangeduid als 'slaap'.

Filosofen hebben de toestanden van de geest in vier ingedeeld, namelijk ontwaken, slapen, sluimeren en de Allerhoogste. In de ontwakende gemoedstoestand is de persoon zich bewust van wat hij doet. Tijdens de slaap is hij getuige van een droom. In de sluimertoestand van de geest blijft zijn onderbewuste geest actief en wordt hij één met het totale bewustzijn. In de Hoogste staat van de geest bereikt hij de hoogste visie.

Daarom wordt aangenomen dat wijzen vaak de hoogste staat van de geest bereiken. De staat van sluimering wordt vaak herkend als de staat die heel dicht bij de hoogste gemoedstoestand is in die zin dat hij de staat van Opperste gelukzaligheid ervaart zonder dromen.

De persoon die in slaap is, zegt vaak dat hij zo goed geslapen heeft dat hij niets kende en droomde tijdens zijn slaap.